
My Girls

Maar nee. Er waren wat voortekenen, gisteren, en vannacht, maar helaas is de kans nu wel heel miniem geworden dat Twida wordt geboren op haar uitgerekende dag. De flessen tonic en de ananasharten zijn alweer ingezet, maar een beetje halfslachtig, aangezien ze er vorig jaar ook niet wisten te zorgen dat Ida op tijd werd geboren. Toen moesten we nog 8 lange, lange dagen wachten voordat Ida het levenslicht zag, nu hopen we stiekem op een iets korter scenario, want ons incasseringsvermogen ligt toch wat lager dankzij slapeloze nachten (beide partijen) en een heel lief, maar aandachtsvragend -nog heel eventjes enig kind en daar dus van profiterend- oudste dochtertje.
De klok tikt voort, inspiratie en concentratie nemen af, maar het wachten is gelukkig eindig. Nog even geduld dus, ook voor jullie ;-P
Is het alweer bijna een maand geleden? De tijd vliegt voorbij en de spanning stijgt. Nog geen Twida (of Ideux zoals een vriend van ons spitsvondig opmerkte), maar wel een nieuwe baan die veel energie kost in een tijd waarin de concentratie niet allerbest is. Ik merk dat het op dit moment behoorlijk zwaar is om alle ballen in de lucht te houden: (thuis) werken in mijn nieuwe baan, het huishouden een beetje op orde houden, boodschappen doen en koken, Judith zo goed en kwaad als het gaat te steunen in haar zwangerschap en Ida al dan niet van de straat te houden. Het nadeel is dat ik een controlfreak ben, en niet weet hoe half werk gaat. In al die controle komen scheurtjes en een simpel boodschappenlijstje vergt me al de opperste concentratie. Hoe moet dat straks als Twida er is?
Ach, we zullen wel zien. We houden moed, en jullie oplettende lezertjes zo veel mogelijk op de hoogte. Wordt vervolgd...