Dat het leven oneerlijk is, daar is iedereen nu vast wel van overtuigd. Maar hoewel de grote dingen als ziekte, dood en andere tegenslagen je leven vormen, geven juist de kleine dingen je het idee dat er complotten tegen je worden gesmeed.
Zo kan ik mij in de afgelopen drie jaar al drie TV-series herinneren die in mijn ogen tot in den oneindigheid hadden mogen draaien, maar de producenten lieten zich niet verblinden door artistieke kwaliteit en een stevige fanbasis en lieten zowel Firefly als Carnivale en Enterprise stoppen voordat de schrijvers er een zinnig einde aan konden schrijven. Firefly was een schitterende crossover van western en science fiction, die een prachtige stoffige, humoristische, menselijke sfeer gaf in een genre dat over het algemeen braaf en moralistisch is en vaak meer om technische snufjes lijkt te gaan dan om de mensen die ermee om moeten gaan.

Een ander vlak waarbij zaken een voortijdig einde kennen is de supermarkt. Hoe vaak is het wel niet voorgekomen dat ik eindelijk een favoriete smaak chips, een ontzettend lekkere dropsoort, heerlijk brood of een uitzonderlijk lekkere kaassoort had gevonden, ik daar een aantal maanden van mocht genieten, en dat het vervolgens uit het assortiment gehaald wordt, klaarblijkelijk omdat het merendeel van de mensheid mijn smaak niet deelt en ik mijn heil dus maar elders moet zoeken. Aan de ene kant een geruststellende gedachte dat mijn smaak de massa’s niet bekoort, aan de andere kant de wrange nasmaak van het feit dat ik dus voortaan maar moet vreten wat anderen lusten.