Vanavond is mijn tattoeage gezet. Ik geloof dat het not done is om te zeuren over de pijn, maar dat doet het wel! Op dit moment voelt mijn arm als een soort van grote brandwond, en ik ben daar wel enigszins misselijk van. Maar goed, het is voor het goede doel. Vrijdag mag het verband eraf en kan ik de eerste foto van mijn tattoo zetten. Ik kan bijna niet wachten. En Judith al helemaal niet ^_^. Vrijdag dus meer…
Bijgewerkt de volgende ochtend: ik heb net het verband eraf gehaald en ververst. Ik kon het niet laten toch even een fotootje te maken. As. vrijdag nog wat meer. Overigens doet het nauwelijks nog pijn ondertussen, al is het allemaal nog wel wat opgezet.
Allereerst: ik voel me vereerd dat ik tussen je favoriete weblogs sta. Te meer daar jouw blog er ook mag zijn: erg boeiend en stilistisch zeer oké. Dank dus daarvoor! Ben benieuwd naar je tattoo, en – omdat ik zelf weinig met tatoeages heb – vooral naar het verhaal erachter…
@Tjan: geheel mijn plezier! Ik kwam er achter dat inderdaad niet te achterhalen is dat ik hier een maand geleden ook al over had geschreven. Vandaar de titelwijziging. Hier kun je het eerste verhaal vinden. Dat zijn dingetjes die ik nog een beetje moet ontdekken in weblogland…
Als gezegd: met totoeages heb ik zelf niet zoveel, maar dit symbool en de achterliggende gedachte vind ik erg mooi. Erg benieuwd hoe het uitpakt!
Hij is mooi!!
Ik kan niet wachten tot het zomer is 😉
Ik dacht dat je hem al had!!
Oké: doorbijten dus!
Enne: hij is mooi.
Groetjes,
Ester
Brrr – ik moet er niet aan denken… Maar voor een tattoo is hij best mooi! Karim vraagt of er nog een betekenis achter de figuur zit…
@Ester: Dank je, vind ik ook ^_^
@Ellen (& Karim): Dank voor het compliment. In de reactie aan Tjan staat de link naar de eerste log over mijn tattoeage. Daarin zie je een eerste versie van de tattoo en de betekenis erachter..
Ja mannetje die pijn kan gruwelijk zijn, ik heb de tattoo op mijnbovenrug/nek laten zetten onder de klanken van Verdi’s requiem, om aan te geven wat het met me deed: Dies Irae!!
xxmd
@Mandy: hmm, heftige muziek, ik kan me er wat bij voorstellen om er deze muziek bij te horen. Prachtig motto voor het plaatsen van een tattoo. En voor al het andere in het leven ook natuurlijk.
toen ik m’n 1e tattoo zette (in mn lies), zei die man tegen me: jij komt terug. er is niemand die maar 1 tattoo heeft.
jaren later heb ik er nog 1 gezet, een kleintje in mijn nek.
de laatste heb ik vorig jaar gezet op mijn rug. wat een pijn! en terwijl ik daar zat te lijden met mn kiezen op elkaar, dacht ik bij mezelf: waarom doe ik mezelf dit weer aan? waarom laat ik mezelf weer pijn lijden..?
maar nu… nu ben ik weer klaar voor de 4e! en die komt er, op mn enkel.
ow, sorry, die reactie was van mij xx AC
@AC: gisteren bij de tattooboer hing er al een bordje: ‘yes it hurts’. Maar om eerlijk te zijn wéét ik nog dat het pijn deed, maar de ervaring van de pijn is alweer weg, net als de pijn die ik gisteren had. Nu kan ik bijna niet wachten tot de wond is genezen. En stiekem zit ik alweer met uitbreidingen in mijn hoofd, maar dat komt wel een ander keertje weer. Of niet, ik zie het wel…
Mooi! Like the style. Maya-achtig.
Moet meteen weer aan mijn eigen pas-gezette-tattoo-tijd denken natuurlijk. Als ze gaan vervellen is de jeuk echt ondraaglijk. 😀 Al had mijn broer daar weer geen last van, misschien ligt het ook aan de persoon en aan de plek. Nu ja: GENIET ERVAN! Heerlijk gevoel toch? 🙂
@Wenz: Genieten doe ik zeker, ik ben er waanzinnig blij mee. Ik hoop dat de jeuk achterwege blijft, maar we zien het wel.
Haha… watje! Ik was bij de eerste (ja, ook ik ben gezwicht voor een tweede) ook erg bang voor de pijn, maar ik vond het echt ontzettend meevallen!
Wel een prachtige afbeelding trouwens…! En wat een lief kado!
Via Halkia hier beland.
Deze tattoo ziet er prachtig uit maar ik denk toch dat ik te bang ben uitgevallen om zoiets te plaatsen.
Mooi plaatje!