Maar nee. Er waren wat voortekenen, gisteren, en vannacht, maar helaas is de kans nu wel heel miniem geworden dat Twida wordt geboren op haar uitgerekende dag. De flessen tonic en de ananasharten zijn alweer ingezet, maar een beetje halfslachtig, aangezien ze er vorig jaar ook niet wisten te zorgen dat Ida op tijd werd geboren. Toen moesten we nog 8 lange, lange dagen wachten voordat Ida het levenslicht zag, nu hopen we stiekem op een iets korter scenario, want ons incasseringsvermogen ligt toch wat lager dankzij slapeloze nachten (beide partijen) en een heel lief, maar aandachtsvragend -nog heel eventjes enig kind en daar dus van profiterend- oudste dochtertje.
De klok tikt voort, inspiratie en concentratie nemen af, maar het wachten is gelukkig eindig. Nog even geduld dus, ook voor jullie ;-P
“Time goes by… so slowly”, zong Madonna al, zeker als je wacht… in spanning. Weet dat er veel mensen geduldig meewachten, in gedachten bij jullie. š
Ik heb het net bij Judith ook al gezegd: Vrouwen laten altijd op zich wachten. Twida komt heus wel. Wen er maar aan, want straks heb je een Drei MƤdelhaus.