Waarschijnlijk hebben onze ouders zich ook verbaasd hoe snel wij ons als kind bepaalde zaken eigen maakten. Zij groeiden op zonder TV, wij groeiden op zonder internet en moderne gadgets ter lering ende vermaak. Feit blijft dat Ida al sinds ik een iPhone heb geïnteresseerd is in dat ding en ermee kan lezen en schrijven, ware het niet dat ze nog niet kan lezen en schrijven natuurlijk. Maar unlocken, spelletjes opstarten en weer afsluiten, onbedoelde telefoontjes plegen en filmpjes kijken doet zij in een handomdraai. Dat was reden om een paar maanden geleden ook maar een iPod Touch te kopen, zodat we tegelijkertijd ons ding konden doen. Dat ging een poosje goed.
Maar nu ook Siri mobieler wordt, steeds beter tijgert, staat en zelfs loopt, en wat meer interesse krijgt voor de wereld om haar heen omdat ze die nu zelf dichterbij kan halen, blijkt dat ook zij te bekoren was met het toverspul van Apple. Dus misschien binnenkort een derde?
Hier de situatie vanmiddag. Gelukkig was het voor het eerst sinds maanden dat Ida weer eens met de iPhone speelde, dus een verdeelsleutel is nog geen probleem, maar hoe mobieler Siri wordt, hoe pregnanter dit vraagstuk. Wordt vervolgd dus.
(voor de liefhebbers: Siri en Ida spelen tegelijkertijd de leuke app Babysitter2go, een aanrader voor Ida's leeftijdsgroep en ook in een gratis versie te verkrijgen.)
Haha, wat leuk.
Wacht maar totdat ze, net als mijn kinderen, koste wat kost alle afleveringen van de Avatar-marathon op Nickelodeon willen zien.
of, nog een stapje verder, de laptop monopoliseren om alle 1095 afleveringen van Naruto te bekijken.
Tijden veranderen (gelukkig). Toen ik zo oud was kon ik uren zoet zijn met een kleurboek. Mijn eerste stukje techniek kwam veel later: de oude meccanodoos van mijn vader.
Erg leuk, die meiden van jou zo bezig te zien! Ze behoren tot de generatie voor wie bellen een zwaar ondergeschikte functie is van een telefoon.
Whahaha… tijd voor een Ipad zie ik wel! 😉