Door alle verwikkelingen hebben behalve Ida en Siri maar weinig categorieën nog aandacht gekregen op mijn weblog, terwijl ik toch op allerlei vlakken dingen heb meegemaakt en ervaringen heb opgedaan. Het schrijven van blogjes kost echter nu eenmaal de nodige moeite en dus tijd en die is schaars tussen alle luiers en blokken door, vandaar ook dat mijn reageerfrequentie op andere blogs drastisch is afgenomen. Hopelijk komt het op gegeven moment in een wat vruchtbaarder vaarwater, maar tot die tijd dank ik alle lezers van dit blog voor hun geduld en begrip. Als voortijdig afsluiter van 2009 nog een muziekblog. Al met al heb ik toch de nodige CD’s weten te kopen die dit jaar uitkwamen, en in navolging van Twitter (het medium ligt mij niet, maar het is een goede oefening om wat bondiger te leren schrijven) minirecensies geschreven voor de albums die op mij de meeste indruk hebben gemaakt. Stuk voor stuk aanraders dus, maar de keuze ligt uiteraard bij u! Veel lees- en luisterplezier.
 Fever Ray – Fever Ray. Zangeres Karen Dreijer Andersson van The Knife maakt weergaloze soloplaat. Duistere en organische sfeerelectro met de onmiskenbare ijle stem van Dreijer, een plaat die groeit en groeit en groeit. Aanrader! |
 PJ Harvey/ John Parish – A Woman A Man Walked By. Weer een prachtalbum van Polly Jean en haar bijna-vaste muzikale partner John Parish. Puntige songs, die stevig rocken en nooit voorspelbaar zijn. |
 Peter Doherty – Grace/Wastelands. Enfant terrible maakt geen warrige punkpop, maar piekfijne liedjes met veel afwisseling. Uitstekend album, dat ook Ida’s goedkeuring kon wegdragen! |
 JJ- JJ No2 – Heerlijke luisterpop, knisperende electronica met warme akoestische sfeer. Het wat mysterieuze Zweedse collectief JJ maakt schitterende liedjes met een getalenteerde naamloze zangeres. Alleen via de import te bestellen of op MP3, rechtstreeks bij de uitgever in Zweden. Echt een aanrader! |
 Animal Collective – Merriweather Post Pavilion. Onnavolgbaar sferische geluidsbouwwerken, die lukraak in elkaar lijken geschoven, maar uiterst doordacht en aantrekkelijk klinken. Niet te classificeren muzieklandschapjes die uitnodigen tot ontdekkingstochten. |
 Taken by Trees – East of Eden. Leren kennen door de cover My Boys van het nummer My Girls van Animal Collective. Heerlijke singer-songwriter muziek met een oosters tintje. Zweedse zangeres Victoria Bergsman neemt haar album op in Pakistan met locale musici, met een warme, prettige en tintelende muziek als resultaat. |
 Julian Casablancas – Phrazes for the Young. Voorman van The Strokes maakt eerste solo-album. Pittig denderend in je oorkanaal, met lichte disco-jaren ’80-synthrock-invloeden, maar altijd goede songs die beklijven. Maar ik blijf toch in spanning wachten op het vierde Strokes-album, dat naar het schijnt nog dit jaar uitkomt. |
 Modest Mouse – No One’s First and You’re Next. Weer een leuke titel met lekkere nummers van de kampioenen van de ironische teksten op puntige, net-geen-woedende zang-over-catchy-en-nooit-voorspelbare-altpop. Outtakes van de sublieme albums Good News For People Who Love Bad News en We Were Dead Before The Ship Even Sank. Ze hadden er niet op misstaan, maar dan hadden we deze leuke EP niet gehad. |
 Isbells – Isbells. Rustige luisterliedjes van Belgische bodem. Sprankelende gitaar met fluisterende zang kabbelt je oren in en ontspant tot het bot. |
 Typhoon & New Cool Collective – Chocolade EP. Het plezier spat ervan af op dit korte album als resultaat van de live-samenwerking tussen de twee naamgevers van het album. Lekkere jazzpop met de flowende raps van de eloquente en intelligente Typhoon. |
 The Dead Weather – Horehound. Lekkere bluesaltrock van het zoveelste project van Jack (The White Stripes) White. Afwisselende songs die je speakers uitdenderen met veel tempowisselingen en een heerlijke energie. Sterkste nummer is het White-product Cut Like a Buffalo. |
| Nog te weinig beluisterd om mijn mening te verwoorden, maar onnoemelijk lekker klinkend en dus ook aanraders: The XX met het album XX en Dirty Projectors met Bitte Orca |
