Vrijdag 21 mei mocht Ida haar derde levensjaar beginnen en vierden wij haar tweede verjaardag. Naast alle hektiek hadden Judith en ik gelukkig ook nog een paar momentjes waar we konden nadenken over hoe het twee jaar geleden was. Dat we in het holst van de nacht naar het ziekenhuis waren gereden en uren achtereen dachten en zeiden: ‘nu zal het wel niet zo lang meer duren’. De waarheid was wat ingewikkelder, want pas om kwart voor vijf ’s middags mochten wij Ida welkom heten in wat vanaf dat moment ons gezin was. We waren pas tegen twaalven thuis, dus écht van start met het gezinsleven gingen we pas de volgende ochtend toen Leolien de kraamverzorgster de scepter overnam en ons op het juiste ouderspoor zette.
Dag 2 was dus óók een belangrijke dag, dus wat doe je met de tweede verjaardag van díe dag? Je stapt met het hele gezin in de auto, rijdt naar de Zijldijk en neemt daar met z’n vieren het voetgangers- en fietspontje naar de overkant. Je maakt een mooie wandeling naar de molen aan de Broekpolder en weer terug naar het pontje en rijdt weer terug. Simpel en heerlijk.
Maandelijks archief: mei 2010
Bloglacuneoorzaak 2
Zoals in het vorige logje al uitgelegd: ik heb het maar geaccepteerd dat ik voorlopig niet aan loggen-zoals-ik-wil toekom. In de tussentijd daarom ook van Siri een fotoblog. Siri groeit als kool en hoewel ze andere volgordes en tempo’s aanneemt op het gebied van haar ontwikkeling als haar oudere zus, gaat het zeer voorspoedig. Sinds een korte tijd kan ze behoorlijk goed rechtop zitten, en wil ze nu ook hoe langer hoe meer staan, wat beide alleen kan met een volwassene in de buurt of omringd door kussens, want erg stabiel is ze nog niet. Ze brabbelt ongeveer de hele dag baa! baa! baa! en houdt daarmee regelmatig haar zus uit haar slaap. Verder krijgt ze nu sinds een dikke maand potjes te eten en verorbert die met smaak. In tegenstelling tot Ida is Siri een fervent eetster, wat een hele opluchting is na Ida die minstens een half jaar erover deed om zonder hysterische huilbui een maaltijd achterover te slaan. Oh en die prachtige bos haar die ze bij haar geboorte had was bijna helemaal uitgevallen, dus heb ik haar vorige week maar meegenomen naar de kapper die met vijf knippen van de schaar een mooi kort koppie creëerde wat eigenlijk wel erg schattig staat!
Bloglacuneoorzaak 1
Ik heb het maar geaccepteerd: vaak en uitgebreid loggen zit er voorlopig niet in. Met twee handvollen aan uiterst schattige meisjes blijft er weinig tijd en energie over om logjes te schrijven zoals ik ze wil: met tijd en aandacht en inspiratie geschreven en indien mogelijk doordacht en leuk. Het schrijven van een beetje logje waarover ik tevreden ben kost me veel energie en aandacht en mijn concentratievermogen ligt de afgelopen zeven maanden flink op zijn gat. Wellicht keert het ooit nog terug, het bloggen-zoals-ik-dat-wil, en misschien ook niet. In de tussentijd een fotoserie van onze oudste peuter, die aanstaande vrijdag alweer 2 jaar wordt, eindelijk een officiële peuter. Officieus deelt ze al veel trekjes met haar iets oudere medekindjes: ze is eigenwijs, druk aan het babbelen (dagelijks minstens tien woorden erbij, schat ik), zegt veelvuldig ‘nee’ en kan van hysterische huilbui naar uitgelaten schaterlachen naar heerlijk spelen en reageren op elke prikkel in de omgeving en andersom in zo’n drie seconden. Turbopeuter Ida: