Enook op het niet-materiële vlak gaan de zaken vooruit in de Bijlmer. Natuurlijkblijven de achterstanden bestaan, niet voor niets heeft ministerVogelaar Zuidoost bestempeld als één van de’krachtwijken’, met de mogelijkheid tot meer geld voor ontwikkelingen wegwerken van achterstanden. Nog steeds barst het van deeenoudergezinnen, van de kinderen die worden opgevoed door buren engrootouders, voor wie de ouders geen tijd en aandacht hebben. Nogsteeds gebeurt het dat achtjarigen op hun jongere broertjes en zusjesmoeten oppassen, dat kinderen zonder ontbijt op school komen, ofzonder enige kennis van het Nederlands in groep éénterechtkomen, natuurlijk is er nog veel schooluitval, werkeloosheid,criminaliteit en illegaliteit.

Overdit laatste is in 2004 een indringende documentaire gemaakt, waarineen beeld werd geschetst van zo’n 9000 illegalen (10% van de bewonersvan Zuidoost) die hier een keihard bestaan hebben en volledigafhankelijk zijn van hun eigen informele netwerk. Aldeze mensen werken, hebben kinderen, een woning. Ze brengen hunkinderen naar de illegale opvang (er zijn 16 officiële en zo’n40 informele crèches), doen hun boodschappen bij informelewinkeltjes, werken bij illegale werkgevers. Het is ongelooflijk om tebedenken dat 10% van de bewoners van een stadsdeel niets of zeerweinig te maken heeft met onze samenleving. En hoe je het ook wendtof keert: die samenleving is er ook verantwoordelijk voor. Al dezemensen hebben banen bij legale bedrijven die illegalen in diensthebben, en mensen die een verblijfsvergunning krijgen wordengesommeerd om Nederland binnen 24 uur te verlaten. Hoe? Dat mogen zezelf uitzoeken, geld voor een vliegticket krijgen ze niet. Hetmerendeel van deze mensen verdwijnt dus in de illegaliteit.

Ermoet nog hard worden gewerkt in de Bijlmer om het het paradijs temaken waarvoor er zeker potentie bestaat. Maar daarvoor is het welnodig dat er met een positief en krachtig gevoel naar de toekomstgekeken kan worden. Ik en mijn collega’s in het (jeugd)welzijnswerk dragenhier een klein steentje aan bij, en veel zelforganisaties, waaronderveel kerken en ook moskeeën proberen de bewoners het gevoel tegeven dat er wél een toekomst is. En inderdaad zie je door alle positieve initiatieven en door de vrolijke inslag van veel bewoners de Bijlmer steeds meer het dansende, zingende, muziekmakende, etende en kokende stadsdeel is waar mensen bulken van het talent en waar in de toekomst hoogstwaarschijnlijk net zoveel problemen zullen zijn als in ieder ander stukje Nederland.

Einde (van deze serie)