Dit is raar. Heb ik twee weken geleden een prachtig nieuw, door Salvador Dalí ontworpen, tarotspel cadeau gekregen van Judith (vanwege ons jubileum), weet ik niet goed wat ik erover moet schrijven. Moet ik uitleggen hoeveel kunstwerkjes van Dalí ik nu in mijn bezit heb (78), wat de geschiedenis is achter de kaarten, hoe ongebruikelijk en uniek het was dat een zeer bekend kunstenaar uit eigen wil een tarotspel ontwierp, welke eigen inbreng Dalí allemaal in de kaarten stak? Zal ik schrijven waar de kaarten afwijken van de ‘standaard’ decks, hoe lang ik al zat te dubben om dit spel te kopen, welke kaarten mij aanspreken, welke ik niet begrijp, welke kaarten ik het mooiste vind? Ik wil niet teveel gaan uitleggen, de beelden spreken voor zichzelf, en mijn blijheid over dit prachtige bezit en het gebaar van liefde dat er een cadeau van maakte zijn onmogelijk om hier in woorden uit te drukken.
Daarom kies ik dus maar voor de kracht van het beeld en beeld hieronder de voor mij meest belangrijke, mooie, interessante, coole, intrigerende kaarten af, en laat het oordeel verder aan u over, geachte lezer of kijker. Aandachtige lezers zullen merken dat de keuze gedeeltelijk is gebaseerd op eerdere logjes waarin ik tarotkaarten erbij haalde. Misschien een symbool voor de gedachten aan de afgelopen jaren waar ik de laatste tijd aan onderhavig ben.
 |
|
Ik wist niet dat Dalí zo’n spel kaarten had gemaakt.Ook al hecht ik bij deze kaarten geen enkele waarde aan de uitleg die er (door derden) aan wordt gegeven, de afbeeldingen zijn vaak prachtig. Dit is dus weer een set die je om meerdere redenen moet koesteren.
prachtige kaarten..het trekt me wel tarot,horoscoop etc..
Vooral in The Tower en Death herken je erg de hand van Dalí. De rest zegt me niet zoveel, ik heb geen verstand van tarot. Een vriend van me werkte met tarot kaarten maar ik heb altijd het idee gehad dat hij gewoon een erg goed gevoel voor mensne had, open stond voor signalen en de kaarten alleen gebruikte om het te kunnen zeggen. Maar voor mij heeft hij ze nooit gelegd.
La Luna, La Torre, prachtig. Van Dalí, wat wil je nog meer. Ik kan me wel voorstellen dat deze kunstwerken en jouw gedachten erover zo allesomvattend zijn, dat je niets erover kunt vertellen zonder het idee te hebben meer te verzwijgen dan uit te spreken. Gewoon ervaren dus. Mooi.
In Figueras, catalonië weleens het Dali museum bezocht, wat een intrigerende man moet dat geweest zijn. Ook het gebouw zelf was al de moeite waard.
Hier vind ik de Tower het meest aansprekend, dat vind ik echt zoals ik me Dali voorstel.
Mijn vader is ook gek op zijn kunst.
@Tagrijn: je kan alleen de waarde hechten die je zelf ziet of voelt. Ik vind het mooi dat je deze kaarten op zoveel niveaus kan waarderen en dus ook gewoon op het feit dat het prachtige minikunstwerkjes van een genie zijn.
@postkantoor: in al die zaken kun je allerlei dingen ontdekken: over jezelf, maar ook over de wereld om je heen. En zelfs als je er niet in gelooft kan het je toch verwonderen dat anderen dat weer wel doen. Cool hè?
@Cinner: tarot moet ook geen doel zijn, puur een middel. Ik trek soms een kaart voor mezelf, puur om een spiegel te hebben om over na te denken. Maar je zou ook een woordenboek open kunnen slaan en met gesloten ogen een woord aanwijzen, dat kan hetzelfde effect hebben. Zonder gevoel voor mensen kun je ook helemaal niets met tarot.
@Wenz: officieel zou de tarot ook de hele wereld moeten omvatten, dus ja, wat kan je daar nou nog over zeggen? ;-P
@Kimberley: Figueras staat nog op mijn verlanglijstje, dus ooit zal ik je voetstappen treden daar. Intrigerend is het juist woord voor Dalí, er kunnen duizend boeken over hem worden geschreven, maar nog zal niemand heb ooit écht snappen.
@Cinner, Wenz en Kimberley: jullie hebben het eerste niveau van de tarot prima door: gewoon zeggen welke kaart je het mooiste vindt of welke je het meeste aanspreekt. Niet meer en niet minder dan dat.