Zoals al hier en daar in mijn log te lezen is, ben ik geïnteresseerd in de tarot. Niet dat ik elke dag de kaarten trek, maar de symboliek en de betekenissen spreken mij heel erg aan. Ook geloof ik dat op toeval beruste signalen je kunnen doen nadenken over jezelf, het leven of andere dingen. Ze kunnen je een richting geven waarop je ook anders misschien niet aan zou denken. Vanwege mijn serie over de maan, vandaag dus de Maan in de tarot. De kracht van de verbeelding.

In de meest gangbare versies van de tarot is de maan afgebeeld met twee dieren, een wolf en een hond, twee torens en een kreeft die uit het water komt. Overal is een weg te zien die tussen de twee torens door naar de einder leidt. Thema’s van De Maan zijn romantiek, onzekerheid, verbeeldingskracht, illusies en teleurstelling. Toe maar. Hoe moet je dat allemaal met elkaar rijmen?

Het toverwoord is denk ik ‘verbeelding’. Verbeelding maakt mensen menselijk. Als de mens geen verbeelding had gehad, waren er geen uitvindingen gedaan, zaten we hier niet allemaal achter computers, maar jaagden we nog steeds op de steppe, als we al niet zelf gejaagd werden. Iemand kreeg opeens het idee: dit kan handiger. Een beeld in zijn/haar hoofd, maar wel een die tot werkelijkheid gebracht kon worden.

De kracht van de verbeelding is zo belangrijk in onze wereld en in onze hoofden, terwijl er vaak zo laatdunkend over gedaan wordt: ‘het zijn maar verzinsels’. De wetenschap kan ‘liefde’ niet aantonen, ook geen ‘gerechtigheid’, ‘ethiek’ of ‘esthetiek’. Dit zijn allemaal verbeeldingen, die gelukkig op grote schaal worden gedeeld.

Ook romantiek drijft op verbeeldingskracht: je stelt je de ander voor en bedenkt allemaal manieren om die persoon te beschrijven, je maakt een plaatje waarin de ander helemaal voor jou gaat, en vervolgens breng je dat plaatje tot leven. Je schrijft gedichten, zet een muziekje op, steekt kaarsjes aan en kijkt naar de aantrekkelijke eigenschappen van de ander, dit alles in de hoop (of de wetenschap) dat de ander jou ook aantrekkelijk vindt. Door elkaar deze verbeeldingen te laten zien, ontstaat er een gezamenlijke verbeelding, die werkelijkheid is: jullie zijn samen en houden van elkaar.

Het tot leven brengen van plaatjes heeft ook een schaduwkant: valse illusies, angsten, gevaar zien waar het niet is en daardoor geremd worden. De Maan waarschuwt voor deze schaduwkant, en laat er tegelijkertijd de weg vandaan zien. Wees je bewust van je eigen verbeeldingskracht, en leer dat te onderscheiden van de werkelijkheid. Leer je angsten kennen, en stap eroverheen, het zijn vaak maar illusies.

Geef vorm aan de goede verbeeldingen, en wees waakzaam voor de valse. Als je dit onderscheid kunt maken, dan kun je je verbeeldingskracht inzetten voor grote dingen. Je kunt de weg volgen naar de einder, naar onbekende plekken, het avontuur beleven dat je je had voorgesteld. Hoe had de mens ooit op de maan kunnen landen als niet duizenden mensen dat al in hun hoofd hadden gedaan?