Vandaag in de sportschool ben ik in een soort van flow terechtgekomen en heb ik een flinke poos ongegeneerd staan te genieten. Heerlijk!

Helaas gaat genieten tegenwoordig niet altijd meer vanzelf. Pas als ik me goed concentreer kan ik opgaan in mijzelf, en alle sensaties over en door me heen laten spoelen. De laatste weken moest ik een hoop boosheid eruit sporten, en hoewel ook dat goed is voor mij, was het vandaag enorm lekker om gewoon te kunnen focussen op mijn lichaam en mijn zintuigen.
Na wat irritatie op het roeiapparaat, stond ik op de crosstrainer en ik zocht op mijn iPod naar geschikte beweegmuziek. En ik vond Baba O’Riley van The Who. Wat een fantastisch nummer is dat toch, geweldig in opbouw, energie, instrumentatie en ja: extase. Ik ging volledig op in het nummer en heb met een gigantische bigsmile uiteindelijk bijna dertig minuten op dat apparaat gestaan (normaal ben ik na twaalf, dertien minuten wel klaar. Daarna Jesus, I/Mary Star of the Sea van Zwan. Zelfde verhaal, prachtige opbouw, dynamiek, prachtig gitaarspel. De sessie afgemaakt met Rabbit in your Headlights van U.N.K.L.E. met de prachtige stem van Thom Yorke.
Al met al een bijna religieuze ervaring, en uitgeput maar voldaan ben ik na nog wat andere oefeningen vervolgens de sauna ingegaan, waar ik ook het rijtje af mijn zintuigen eens ben langsgelopen om te kijken wat ik daar allemaal voelde. Erg gaaf om te doen!